Pomeranian – charakter i pielęgnacja szpica miniaturowego

Pomeranian, czyli szpic miniaturowy to popularna w Polsce rasa. Pochodzi od między innymi samojeda i szpica wilczego. Jakim cechuje się charakterem? Czy jest łatwy do szkolenia i wychowania? Jak się zachowuje względem dzieci? Jak wygląda jego pielęgnacja? Jak często należy go kąpać? Ile żyje i jakie choroby najczęściej go spotykają? Odpowiedzi szukaj w naszym artykule!

Jakie jest pochodzenie psów?

Szpic miniaturowy pomeranian pochodzi od psów zaprzęgowych. Przyjmuje się, że jest spokrewniony z:

• szpicem wilczym
• elkhundem
• samojedem

Pierwsze wzmianki o tej rasie pojawiły się w XIX wieku. Pierwotnie były większe i ważyły 13 kilogramów. W Wielkiej Brytanii zyskały popularność dzięki Królowej Wiktorii oraz staraniom hodowców w uzyskaniu mniejszych rozmiarów i dużej ilości sierści psów.

Charakter rasy Pomeraniana miniaturki

Pomeranian miniaturka przejawia się wesołym charakterem i energicznym temperamentem. Jest zawsze chętny do zabawy, ruchliwy czy zainteresowany. Jest przywiązany do opiekuna. Nie przepada za samotnością. Zwykle ma swojego ulubieńca, którego pieszczotom chętnie się oddaje. Często szczeka i jest nieufny względem obcych. Dobrze czuje się w towarzystwie innych psów. Ważne, aby były jego wielkości. Dobrze znosi towarzystwo dzieci, jednak należy uważać, aby nie zrobiły zwierzęciu krzywdy.

Jak wygląda pielęgnacja?

Pomieranian biały lub o innym kolorze sierści wymaga odpowiedniej pielęgnacji ze względu na okrywę włosową. Składa się ona z 2 warstw. Pierwsza obejmuje miękki podszerstek, a druga gęste włosy okrywowe. Weterynarze zalecają czesanie codziennie specjalnym grzebieniem o metalowych ząbkach. Sprawdzi się także szczotka w rodzaju zgrzebła czy pudlówki. Usuwanie martwej sierści należy poprzez trymowanie. Zaleca się kąpiel raz w miesiącu. Przed i po konieczne jest wyczesanie, a potem wysuszenie. Najlepiej używać szamponu dodającego objętości i pozwalającego na łatwe czesanie.

Zdrowie a długość życia

Pomeranian żyje 12-16 lat. Wszystko jednak zależy od regularnego korzystania z usług weterynarii. Dwuwarstwowa okrywa włosów sprawia, że są odporne na czynniki zewnętrzne takie jak pogoda. Są przyzwyczajone do wysokich czy niskich temperatur. W lato należy jednak zapewnić im cień, a w zimę zabezpieczyć opuszki łap. Mają tendencję do chorób skóry czy serca. Najczęściej chorują na alopecię, czyli łysienie w okolicach kończyn, tułowia czy ogona. Oprócz tego może dojść do kruchości skóry czy dermatozy. W przypadku wrodzonej wady serca dochodzi do przetrwałego przewodu Botala, powodującego przeciążenie układu krwionośnego. Skutkuje to niedotlenieniem organizmu. Ponadto szpice miniaturowe mogą chorować na:

• zwichnięcia
• wypadnięcie rzepki
• cukrzycę
• zapadnięcie tchawicy
• wnętrostwo
• nadczynność przytarczyc

Szkolenie i wychowanie

Ponieważ psy te bywają uparte korzystają z niekonsekwencji opiekuna i potrafią zauważyć słabości. Niewłaściwie prowadzone mogą się stać agresywne, aby osiągnąć zamierzony cel. Wychowanie powinno się opierać na wzmocnieniach. Lepiej unikać za to systemu kar. Warto także pomyśleć o interaktywnych zabawkach.

Koszt

Hodowla zwierząt jest w Polsce popularna. Na cenę wpływają osiągnięcia rodziców szczenięcia. Zwykle cena szpica miniaturowego to około 3 500 złotych i może osiągać nawet 10 000 złotych. Warto przed wyborem sprawdzić źródła i w ten sposób wyeliminować ryzyko występowania wad genetycznych u psa.